Πώς λειτουργεί η υπέρυθρη θερμότητα στο ανθρώπινο σώμα ;

Τι είναι η υπέρυθρη και πώς παράγεται :

Είναι η θερμότητα  με μήκος κύματος  παρόμοιο με αυτό που εκπέμπουν και τα ανθρώπινα κύτταρα.

Η υπέρυθρη  είναι τμήμα του φάσματος της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας.Βρίσκεται ακριβώς μετά το κόκκινο χρώμα, εξ ου και το όνομα «υπέρυθρη» (υπό το ερυθρόν χρώμα).  Τα σώματα με τη μεγαλύτερη θερμοκρασία εκπέμπουν περισσότερη  υπέρυθρη και αντίστροφα, τα σώματα που απορροφούν περισσότερη υπέρυθρη, αυξάνεται η θερμοκρασία τους, υπό την παρουσία της υπέρυθρης.

Η υπέρυθρη μπορεί  να γίνει αντιληπτή από ορισμένους οργανισμούς όπως οι σκύλοι αλλά και τεχνητά, με ειδικές κάμερες. Για τον λόγο αυτό, υπάρχουν θερμικές κάμερες που αναγνωρίζουν και απεικονίζουν  την εκπομπή θερμότητας από διάφορα σώματα.

Η υπέρυθρη θερμότητα μακρών κυμάτων στο μήκος κύματος 9-10μικρόμετρα, διεισδύει στο ανθρώπινο σώμα και επιδρά άμεσα στη μεμβράνη των κυττάρων. Καθώς οι μεμβράνες των κυττάρων δονούνται περισσότερο (λόγω της ύπαρξης μορίων νερού σε αυτά), ο μεταβολισμός αυξάνει.

Τι σημαίνει μεταβολισμός; Σημαίνει ο  ρυθμός καύσης του οξυγόνου από τα κύτταρα. Όσο αυξάνει ο ρυθμός καύσης του οξυγόνου, ταυτόχρονα αυξάνει και ο ρυθμός καύσης των θρεπτικών στοιχείων και αυξάνει και ο ρυθμός αποβολής των τοξινών με τα ούρα και τον ιδρώτα. Οι τοξίνες είναι είτε άμεσα υποπροϊόντα καύσεως του κυττάρου, είτε συσσωρευμένες στο  σώμα σε διάφορα σημεία όπως: λιπώδη ιστό, εσωτερικό αγγείων,ήπαρ κ.α.

Η λειτουργία της υπέρυθρης και των αρνητικών ιόντων στο σώμα έχει αποδειχθεί ξεκάθαρα και έχει  περιγραφεί από μεγάλους οργανισμούς υγείας και από πανεπιστήμια της κλασσικής ιατρικής. (NASA, Αμερικανικός Ιατρικός Σύλλογος, BERKELEY UNIVERSITY, California κ.α.).

Μία πρώτη καλή επίδραση της υπέρυθρης θερμότητας είναι η αγγειοδιαστολή και η επακόλουθη καλή κυκλοφορία του αίματος. Η επίδραση και στο ίδιο το αίμα είναι σπουδαία, καθώς κάνει τα ερυθρά αιμοσφαίρια να μην είναι κολλημένα το ένα στο άλλο, να μη σχηματίζουν δηλαδή μικρούς και μεγαλύτερους θρόμβους, αλλά να βρίσκονται σε αποστάσεις μεταξύ τους και συνεπώς να μεταφέρουν περισσότερο οξυγόνο.